کتاب “گلبرگ احکام“، از پانزده فصل با عناوین شناخت احکام، احکام بزرگ شده های، احکام پاکی ها، احکام پاک کننده ها و آلودگی ها، سکوی پرواز، ریاضت عاشقانه، احکام اقتصادی، احکام سفر، احکام زبان، احکام گوش، احکام چشم، احکام روابط، احکام پوشش، احکام خودسازی و همچنین احکام بازی و سرگرمی تشکیل شده است.
اهمیت یادگیری احکام، علت تفاوت نظر مراجع، تقلید، وضو، تیمم، غسل، غسل، وضو و تیمم جبیره ای، پاک کننده های ظاهری و باطنی، اشیاء نجس، شراب، مواد مخدر و قرص های شادی آور، اهمیت و ارزش نماز، واجبات نماز، مبطلات نماز، شکیات، انواع نماز، آموزش و قرائت نماز، اهمیت و ارزش روزه، مبطلات روزه، قضا و کفاره روزه، انواع معاملات، تجارت بی ضرر، سهم محبوب، احکام مسافر، مواقف مهم بعد از مرگ، زبان، غیبت، فحش، دروغ، موسیقی، نگاه، رابطه دختر و پسر، حجاب، لباس، نذر، عهد، قسم، بازی و منابع از جمله مباحثی هستند که در گلبرگ احکام مورد بررسی قرار می گیرند.
معاون فرهنگی و تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم در ابتدای کتاب بیان می‌کند که امید همه اقشار جامعه آنست که در فرصت بی بدیل ماه مبارک رمضان، ملت ما به‌ویژه نسل جوان که امید آینده تاریخ این امت اند در یک فرایند تعلیم و تربیت و رشد و تزکیه تا رضان آینده از همه آسیب های اندیشه و عمل بیمه شوند. احمد زادهوش می افزاید که این هنر بزرگ مبلغ و پاک نفس و دانشمند است که معارف والای اسلامی را به زبان روز مردم روزگار ابلاغ کند که « لو علموا الناس محاسن کلامنا لا تبعونا » و این ثمره عملی همه تلاش های آموزشی در طول سال بلکه طول سال ها تعلیم و تربیت در حوزه است.
در مقدمه کتاب حاضر یادآوری می‌شود که در طول سالیان متمادی، عزیزان زیادی برای فقه زحمت کشیده اند. اما در این بین فعالیت و کار احکامی برای جوانان با زبان آنها کمتر انجام شده است که خود همین مطلب یکی از دلایل عدم پایبندی برخی از جوانان به مسائل شرعی است و کارهای انجام شده تنها به یکی از روش های بیان پرداخته و از تنوع روشی برخوردار نیست و یا در حد کمی بوده است که بعد از چند جلسه، باعث خستگی مخاطب و همچنین متکلم می‌شود. مقدمه کتاب نوشته حاضر را « گلبرگ احکام ویژه نوجوانان » معرفی می‌کند که متن قابل تدریس مبلغ را برای تدرس در کلاس جوانان جمع آوری کرده و سعی شده معضل فوق را برطرف کند و سبکی نوین را در درسنامه نویسی ارائه دهد.
در صفحه 214 کتاب می خوانیم:
… شکل زبان
زبان باز (چاپلوس) زبان بسته (کم رو، خاموش) زبان دراز (بی ادب)، دو زبان (منافق)، زبان زد (مشهور)، زبان دراز (کسی که می تواند حرف خود را بزند)، زبان گنجشک (اسم درخت)، چرب زبان، نرم زبان، شیرین زبان، زبان ریزی، زبان مار، زبان بسته، خوش زبان، بی زبان، بد زبان، زخم زبان، زبان زرگری، زبان مادری، زبان بی زبانی، زبان برّه، که از این نکته ها برای استفاده اخلاقی می توان بهره برد…
- نام نویسنده: حسن هرمز – محمود محمدی